Malaysia telah mengembangkan kerangka hukum, administratif, dan kebijakan untuk memastikan perlindungan dan memenuhi kebutuhan anak-anak, serta mendorong perkembangan fisik, mental, intelektual, dan emosional mereka.

Perlembagaan Persekutuan menetapkan piawaian asas hak asasi manusia, yang juga merangkumi kanak-kanak. Ini mencakup kebebasan individu (Perkara 5); larangan perbudakan dan kerja paksa (Perkara 6); serta hak-hak terkait dengan pendidikan (Perkara 12).

Malaysia menggubal Akta Kanak-Kanak 2001 [Akta 611] untuk memenuhi kewajipannya di bawah Konvensyen Mengenai Hak Kanak-Kanak (CRC).

Akta Kanak-Kanak 2001

Akta Kanak-Kanak 2001 (Akta 611) ialah perundangan negara untuk perlindungan, penjagaan dan pemulihan kanak-kanak. Akta ini menggabungkan prinsip teras tanpa diskriminasi, kepentingan terbaik kanak-kanak, hak untuk hidup, kelangsungan hidup dan perkembangan serta menghormati pandangan kanak-kanak. [10]

Akta 611 memansuhkan Akta Mahkamah Juvana 1947 [Akta 90], Akta Perlindungan Wanita dan Gadis 1973 [Akta 106] dan Akta Perlindungan Kanak-Kanak 1991 [Akta 468].

Pada tahun 2001, Akta tersebut telah menubuhkan Majlis Kebangsaan bagi Perlindungan Kanak-Kanak, yang menasihati Kerajaan mengenai isu perlindungan kanak-kanak manakala Majlis Penasihat dan Perundingan Kebangsaan untuk Kanak-kanak bertindak sebagai pusat tumpuan kebangsaan untuk kesejahteraan dan perkembangan kanak-kanak. Akta 611 juga memerlukan penubuhan Pasukan Perlindungan Kanak-Kanak dan Pusat Aktiviti Kanak-kanak di kedua-dua peringkat negeri dan daerah untuk kanak-kanak berisiko atau kanak-kanak yang terdedah kepada semua bentuk penderaan dan eksploitasi. [10]

Dari segi pentadbiran keadilan juvana, Akta 611 memperuntukkan prosedur di hadapan Mahkamah Kanak-Kanak yang mesra kanak-kanak dengan mengambil kira kematangan mental dan emosi seseorang kanak-kanak.

Undang-undang lain

Perundangan berkaitan kanak-kanak lain di Malaysia termasuk Akta Pengangkatan 1952, Akta Antipemerdagangan Orang 2007, Akta Taman Asuhan Kanak-Kanak 1984, Akta Kanak-Kanak dan Orang Muda (Pekerjaan) 1966; Akta Keganasan Rumah Tangga 1994, Akta Pendidikan 1996 dan Akta Undang-undang Keluarga Islam (Wilayah Persekutuan) 1984 (“IFLA”) [Akta 303]. [11]